درک درستی صفر کردن و صفر کردن خطا

توصیه بین المللی R76-1 برای غیر خودکاروسایل توزیننقطه صفر و تنظیم صفر را به موضوع بسیار مهمی تبدیل می کند و نه تنها الزامات اندازه گیری، بلکه الزامات فنی را نیز تعیین می کند، زیرا پایداری نقطه صفر هر وسیله توزین تضمین اساسی عملکرد اندازه گیری آن است.عبارات زیر ارتباط نزدیکی با نقطه صفر دارند، ما به نوبه خود توضیح می دهیم، تجزیه و تحلیل می کنیم.
(1) خطای بیان: تفاوت بین مقدار مشخص شده یک مقیاس و مقدار واقعی جرم مربوطه (قرارداد).
(2) حداکثر خطای مجاز: برای ترازویی که در موقعیت مرجع است و بدون بارگذاری روی صفر تنظیم شده است، حداکثر اختلاف مثبت یا منفی بین مقدار مشخص شده آن و مقدار واقعی متناظر با جرم استاندارد مرجع یا وزن استاندارد تعیین می شود. توصیه می شود مجاز باشد.
(3) دستگاه صفر کردن: دستگاهی که مقدار مشخص شده را در زمانی که بار روی حامل وجود ندارد، صفر می کند.برای ترازوهای الکترونیکی شامل: دستگاه صفر نیمه اتوماتیک، دستگاه صفر خودکار، دستگاه صفر سازی اولیه، دستگاه ردیاب صفر.
(4) دقت صفر کردن: پس از صفر شدن ترازو، اثر خطای صفر بر نتیجه توزین در محدوده ± 0.25e است.
(5) خطای نقطه صفر: پس از تخلیه، نقطه صفر مقیاس خطای مقدار را نشان می دهد، حداکثر خطای مجاز در محدوده ± 0.5e در اولین کالیبراسیون.
(6) دستگاه ردیابی صفر: دستگاهی که به طور خودکار مقدار نشانگر صفر را در محدوده معینی حفظ می کند.دستگاه ردیاب صفر یک دستگاه صفر خودکار است.
دستگاه ردیاب صفر می تواند چهار حالت داشته باشد: نه، در حال کار نیست، در حال اجرا، خارج از محدوده عملیاتی.
دستگاه ردیاب صفر مجاز به کار است که:
- مقدار نشان داده شده صفر است، یا معادل یک مقدار وزن خالص منفی زمانی که وزن ناخالص صفر باشد.
- و تعادل در تثبیت است.
- تصحیح از 0.5 e/s بیشتر نباشد.
1. تست دستگاه ردیابی صفر
به عنوان اکثریت قریب به اتفاق محصولات تعادل الکترونیکی در چین در حال حاضر، یک دستگاه ردیابی صفر وجود دارد، بنابراین نیاز به تست نقطه صفر خطا، شما باید اطمینان حاصل کنید که ردیابی صفر نمی تواند در عمل باشد.سپس، دستگاه ردیاب صفر "کار نمی کند" تنها راه این است که وزن مشخصی از بار را در نزدیکی نقطه صفر قرار دهیم، به طوری که ردیابی صفر فراتر از محدوده عملیاتی خود باشد.
(1) میزان تصحیح دستگاه ردیابی صفر را تعیین کنید
با توجه به استانداردهای مربوطه و روش های کالیبراسیون در نرخ تصحیح ردیابی صفر در روش تعیین نشده است، مشخص شد که برخی افراد در این حدس و گمان وجود دارند، آگاهانه نرخ تصحیح را افزایش می دهند، به طوری که ابزار توزین سریعتر به صفر برمی گردد، به منظور تا نشان دهد که کیفیت محصول تک تک محصولات عالی است.به همین دلیل، نویسنده در کار واقعی یک روش خلاصه می‌کند، شما می‌توانید به سرعت در این زمینه نرخ ردیابی صفر مقیاس را بررسی کنید.
برق را روشن کنید، حداقل 30 دقیقه تثبیت کنید، بار 10e را روی حامل بار قرار دهید، به طوری که مقیاس "ردیابی صفر" خارج از محدوده عملیاتی باشد.به آرامی یک بار 0.3e را در فواصل زمانی حدود 2 ثانیه اعمال کنید و مقدار را مشاهده کنید.
پس از 3 بار 0.3e متوالی، مقیاس افزایش قابل توجهی از یک تقسیم را نشان می دهد، که نشان می دهد دستگاه کار نمی کند یا نمی کند.
اگر ترازو بعد از 3 بار 0.3e تغییر قابل مشاهده ای نداشته باشد، واحد همچنان در حال کار است و اصلاحات را در 0.5e/s دنبال می کند.
سپس، به آرامی 3 بار 0.3e را بردارید و مقیاس باید کاهش قابل توجهی از یک تقسیم را نشان دهد.
چرا از 3 بار 0.3e استفاده می شود؟
بار 0.3e کمتر از نرخ تصحیح 0.5e/s است.و 3 بار 0.3e بزرگتر از 0.5e/s و کمتر از نرخ تصحیح 1e/s هستند (زیرا نرخ اصلاح مورد نیاز در فواصل 0.5e/s افزایش می یابد).
(2) به طور خاص چه مقدار بار را فراتر از محدوده ردیابی صفر قرار دهید
R76، در زمان آزمایش مورد نظر، نیاز به بار 10e داشت تا فراتر از محدوده ردیابی صفر قرار گیرد.چرا بارگذاری 5e نیست، چرا بارگذاری 2e نیست؟
اگرچه در توصیه های بین المللی و مقررات مربوطه ما به صراحت تصریح شده است که نرخ تصحیح دستگاه ردیاب صفر باید «0.5e/s» باشد، اما بسیاری از سازندگان ابزار توزین، در کارخانه ابزارسازی، نرخ تصحیح دستگاه ردیاب صفر را بر روی این نقطهحتی برخی از سازندگان ابزار توزین، حداکثر نرخ تصحیح را تنظیم می کنند (در حال حاضر حداکثر نرخ تصحیح 6e/s را مشاهده می کنید).
2. بررسی دقت صفر
اگر دستگاه توزین عملکرد ردیابی صفر نداشته باشد یا کلید مخصوص بسته شدن دستگاه ردیاب صفر وجود داشته باشد، در تشخیص «دقت صفر» و «خطای صفر» نیازی به اعمال بار اضافی (10e) نیست.مشکل این است که اکثر دستگاه های توزین در چین مجهز به کلیدی نیستند که بتواند دستگاه ردیاب صفر را ببندد و همه آنها عملکرد ردیابی صفر را دارند، بنابراین برای دریافت خطای صفر باید بار اضافی وارد کنیم. (10e) تا هنگام تخلیه ترازو از محدوده ردیابی صفر فراتر رود تا بتوانیم دقت تنظیم صفر "نزدیک به صفر" و "خطای صفر" را بدست آوریم.این منجر به دقت صفر "نزدیک به صفر" می شود.وزنه های اضافی 0.1e را به ترتیب قرار دهید تا مقدار به میزان قابل توجهی یک تقسیم (I+e) افزایش یابد و مجموع وزن های اضافی ∆L باشد، به طوری که خطای صفر شدن: E0=10e+0.5e-∆L-10e= 0.5e-∆L≤±0.25e.اگر مجموع وزن‌های اضافی 0.4e باشد، E0=0.5e-0.4e=0.1e<±0.25e..
3. معنی تعیین صحت صفر کردن
هدف از تعیین دقت تنظیم صفر این است که اطمینان حاصل شود که محاسبه "خطای تصحیح قبل از اصلاح" در فرآیند کالیبراسیون کامل شده است.هنگام بررسی صحت یک ترازو، خطای پیش تصحیح را می توان با فرمول بدست آورد: E=I+0.5e-∆LL.برای دانستن دقیقتر خطا در نقطه توزین خاص ترازوی، باید آن را با خطای نقطه صفر تصحیح کرد، یعنی: Ec=E-E0≤MPE.
پس از تصحیح خطای نقطه توزین با خطای نقطه صفر، می توان مقداری را که کمی بیشتر از حداکثر خطای مجاز است، به عنوان واجد شرایط، یا مقداری را که به نظر می رسد در محدوده مجاز است، به عنوان غیر واجد شرایط اصلاح کرد.با این حال، صرف نظر از واجد شرایط بودن یا عدم واجد شرایط بودن تصحیح، هدف از استفاده از داده‌های تصحیح شده با خطای نقطه صفر نزدیک‌تر کردن نتایج آزمون به دقت واقعی مقیاس است.
4. تعیین خطای صفر
اول از همه، کالیبراسیون باید خطای نقطه صفر ترازو را به این ترتیب تعیین کند: قبل از برداشتن تمام بار از حامل بار، باید بار 10e را روی باربر قرار دهید، سپس بار را بردارید. از حامل بار و 0.1e وزن اضافی را به ترتیب قرار دهید تا مقدار مشخصاً یک تقسیم (I+e) افزایش یابد و انباشت وزن های اضافی ∆L باشد، سپس خطای نقطه صفر را طبق روش تعیین کنید. نقطه اشتعال، E=10e+0.5 E=10e+0.5e-∆L-10e=0.5e-∆L≤±0.5e.اگر وزن اضافی به 0.8e جمع شود، آنگاه: E0=0.5e-0.8e=-0.3e<±0.5e.